Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Ik leer u kennen als een zeer rustig aanwezige man. Van een collega die met u op uw appartement een gesprekje probeerde aan te knopen, hoorde ik dat de gesprekjes moeizaam verliepen en dat u weinig zelf vertelde.
Mijn collega vertelde dat zij dat best lastig vond om zo een gesprek op gang te houden.
Ik had u al regelmatig tijdens een gezamenlijk koffiemoment gade geslagen, maar ook dan praat u bijna niet. U kijkt dan soms dromerig of in gedachten verzonken voor u uit.
Op mijn vraag of u van muziek houdt en ook naar onze muziek avond wil komen, krijg ik als antwoord: ”Misschien wel “om meteen te vervolgen met: “Als jij maar niet denkt dat ik mee ga zingen.” Ik geef aan dat niets moet en (bijna) alles mag.
Als wij voor onze MuziekGeluk avond de huiskamer binnen komen, zie ik dat u er al zit.
Als iedereen gezellig aan de koffie zit, kijkt u stilletjes voor u uit, terwijl een andere heer aan tafel niet om gespreksstof verlegen zit en hele verhalen aan het vertellen is. Druk gebarend verteld hij over de muziek die hij zo mooi vindt.
Een mevrouw begint spontaan te zingen: “ik ben zo blij, zo blij dat mijn neus van voren zit en niet opzij” Uiteraard haken wij daar op in en draaien dit lied.
Iedereen begint mee te zingen en te klappen, terwijl u rustig voor u uitkijkt. Bij het tweede kopje koffie begint deze mevrouw spontaan te zingen: “Ik sta op wacht“.
Terwijl de vrolijk pratende heer inhaakt met: “Zonder hemd, zonder broek” Er wordt hartelijk gelachen en ook op dit lied haken wij in, zodat even later ook deze muziek de huiskamer vult.
Samen zingen zij mee en ik zie vanuit mijn ooghoek dat u ook wat binnensmonds mee begint te zingen.
Omdat hier leuk op wordt gereageerd draaien wij daarna: “Zorg dat je erbij komt, bij de marine.”
Niet wetend dat dit een schot in de roos is. U kijkt op en zegt met zachte bijna onhoorbare stem: “Ik zat jaren bij de marine, kon er nooit aan wennen” Ik vraag waar u niet aan wennen kon.
U antwoordt: “Het deinen van de zee”. Mijn muziekmaatje zegt: “Oeh pittig hoor, bij de mariniers” Waarop u nu wat luider antwoord: “Nee ik ben geen vechtsoldaat”
Stukje bij beetje leer ik u kennen. En daar helpt de muziek enorm goed bij. Muziek heeft een opening bij u teweeg gebracht.
U bent geen prater, maar ik merk dat door de muziek u wel “loskomt“ en u dan wel zelf begint te vertellen.
Inmiddels weet ik dat u fan bent van Boney M. Bij bijna elke muziek avond bent u nu aanwezig. Zingt af en toe mee en u geniet. U geniet tot tranen geroerd van de muziek. Stilletjes reik ik u op zo´n moment een zakdoekje aan.
Ik wil u zo graag nog beter leren kennen. Wie is die stille man met zijn mooie bruine glimoogjes. En ik weet dat de juiste muziek mij daarbij gaat helpen.
Als een gesprek niet goed op gang komt is er altijd nog muziek. Muziek verbindt en nodigt uit tot een gesprek. En dat is juist heel mooi met name voor mensen die tijdens de eerste ontmoeting weinig tot niets te vertellen hebben.
Tenminste dat wordt dan gedacht. Ik weet wel beter. Zoals Ignar altijd zo mooi tijdens zijn lessen zegt: “Het is doen en uitproberen”.
Ik daag je uit! Probeer het eens. Zet muziek in als woorden tekort schieten. Want muziek gaat verder. Muziek nodigt uit tot gesprek, muziek verbindt!
Door het inzetten van muziek leer je iemand ECHT kennen.
Lionne