MuziekGeluk in Essie’s wijk

De volgende meneer, leeft erg in zijn pijntjes en ongemakken, is voor niks te motiveren en verblijft eigenlijk de hele dag in zijn sta-op stoel. Ik weet dat meneer vroeger veel met muziek heeft gedaan dus ben erg benieuwd wat de reactie zal zijn.

“Mijmeren bij de Bijen” augustus 2020

“Mijmeren bij de Bijen” door Roosje van Solinge 19 maart 2020– de persconferentie van Rutte en de Jonge- de tijd staat stil …..“Alle verpleeghuizen en kleinschalige woonvormen voor ouderen gaan onmiddellijk op slot voor bezoekers” De woorden dreunen door in mijn hoofd-  ik mag vanaf nu mijn vader niet meer bezoeken. Dit is echt een grote schok, niet alleen voor mij maar voor iedereen die er mee te maken heeft. Dat zich daarna een stille ramp voltrok is bij ieder op het netvlies gebrand en een grote kras op de ziel van iedereen die betrokken is bij het verzorgen van onze dierbaren in verpleeghuis en instelling. Een dag later, 20 maart, kwam ik in mijn eigen huis, waarschijnlijk als gevolg van opgebouwde stress, ongelukkig ten val en liep een hersenschudding op. Op advies van de huisarts moest ik rust nemen, voorlopig niet werken en in de gaten houden of ik geen restverschijnselen kreeg. Vanaf die tijd is thuisblijven en werken aan mijn conditie het enige wat ik nog kan. De Tai chi lessen in groepsverband die bijdragen tot verbetering van conditie en het immuunsysteem werden ook door de overheid verboden. Gelukkig maakte mijn Tai Chi lerares een video met oefeningen zodat ik thuis ermee aan de slag kon. De eerste weken durfde ik mijn erf niet af, maar ik ben bijenhoeder en bijen kunnen heel goed voor zichzelf zorgen, maar ik wilde weten of ze er nog goed bij stonden. Dus ging ik begin april j.l toch maar op mijn fiets rechtstreeks naar de plek waar mijn bijen wonen en daar kwam ik tot rust. Mijmeren, naar muziek luisteren, Tai Chi oefeningen doen en genieten van de stilte. Ook de uitbundigheid van de natuur riep mij weer tot de orde, dankzij de stop op vliegverkeer was ook de lucht schoner en hoorde ik de vogels weer. Natuurgeluiden zijn een goed medicijn tegen onrust in mijn hoofd en mijn lijf. De bijen hebben mij door deze moeilijke tijd heen geloodst, zij gaan onverstoorbaar door met waarvoor zij op aarde zijn. Ze worden niet voor niets wel de gezanten van de Hemel genoemd. Ze blijven met grote nauwkeurigheid en noeste ijver het broednest verzorgen door stuifmeel, nectar, water en propolis te verzamelen. Veel mensen zeggen over de bijen dat het slecht gaat met ze, dat klopt ook wel, maar daar zijn bijen en andere bloemzoekende insecten niet mee gebaat, bijen kunnen bijna alles zelf, behalve bloemen zaaien en bomen planten. Dat is de taak van de mens en als iedereen een plekje in tuin of balkon inzaait wordt de wereld vast een stukje mooier en kleurrijker. Al mijmerend kwam de volgende gedachte bij mij op: Het bijenvolk doet mij heel veel denken aan onze kwetsbare mensen, mensen met dementie, dit is nodig: Oprechte aandacht, zorg en welbevinden, de juiste lichaamstemperatuur, het juiste herkenbare en veilige voedsel, rust en regelmaat, zachte muziek, natuurgeluiden. Ook honingbijen reageren op muziek, als ik de bijen benader zing ik meestal voor ze (soms een Hebreeuws liedje dat ik pas geleerd heb) Het kan een eenvoudig liedje zijn en als ik de tekst even niet meer weet dan neurie ik die, dat maakt me rustig en zo kan ik mijn volle aandacht aan de bijen geven meestal door er gewoon maar te zijn……… Roosje van SolingeBijenhoeder en gastvrouwe bij de ZintuigenHerberg Geschreven op 27 – aug – 2020 Iedereen is verbonden met de natuur en de aarde. Mensheid, natuur en aarde zijn onscheidbaar” Wubbo Ockels Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Tante Von en het muziek cadeau

Tante Von en het muziek kado Toen ik de training MuziekGeluk bij Ignar volgde, ben ik na afloop bij mijn tante op bezoek geweest. De training werd in hartje Utrecht gehouden en mijn tante woont heel toevallig ook in Utrecht. Dat was dus makkelijk te combineren en aangezien mijn tante altijd heel erg uitkijkt naar bezoek hoef ik je vast niet te vertellen dat ze super blij was met het vooruitzicht om me later die middag te zien. Tijdens de training heb ik veel geleerd over de inzet van muziek tijdens de zorg en een van de huiswerkopdrachten was, ga je favoriete muziek verzamelen uit je 15-25 periode. Omdat ik nog vol was van de ochtend die bol stond van de interactie, kennis delen en connectie maken met de anderen en vooral jezelf, zat ik als een stuiterbal bij Tante Von op de bank. Ik kon namelijk niet wachten om mijn reeds opgedane kennis in de praktijk toe te passen en wilde alvast bij haar het effect van de muziek met eigen ogen ervaren. Niet dat mijn tante aan geheugenverlies lijdt, integendeel zelfs. Je kan muziek om verschillende reden inzetten en een daarvan is om meer contact met iemand te krijgen. Mijn doelstelling was dan ook om mijn tante beter te leren kennen, de verborgen jongere versie van haar weer tevoorschijn te toveren. En hoe leer je iemand kennen, hoe komen de verhalen uit het verleden los? Juist, door het achterhalen van diens favoriete muziek waaraan vele herinneringen, ervaringen en belevenissen als dikke stroop vastgekleefd zitten. Met goede moed begin ik naar aanleiding van haar geboortejaar haar periode uit te pluizen dat ze 15 jaar tot en met 25 jaar is geweest. De jaartallen die daarbij horen zet ik als zoekopdracht in op Spotify. Nu weet ik toevallig dat mijn tante verzot is op country en rock ‘n roll dus zoek ik gericht op “50-60” en “fifties & sixties” en voorzie deze zoekopdracht van eerdergenoemde muziek genres. Al snel verschijnen de muzieklijsten in mijn beeldscherm en ik kies uit alle nummers Billy Haley & His Comets met zijn Rock Around The Clock. Ik druk op play terwijl ik aandachtig de gezichtsuitdrukking van mijn tante observeer. De eerste tonen van drums en de stem van Billy vullen het appartement en de ogen van mijn tante beginnen te twinkelen. Enthousiast begint ze op het ritme van de muziek mee te bewegen en in haar handen te klappen terwijl ze roept dat ze dit zo’n mooi nummer vindt. Het eerste nummer voor de muzieklijst van tante Von is gevonden en ik maak een lijst aan in Spotify. Terwijl we samen luisteren naar de muziek stel ik haar veel vragen over vroeger, waar ging je vroeger naar toe om muziek te luisteren? Met wie deed je dat? Wat was je favoriete kleding? Tot hoe laat mocht je dan wegblijven en welke drankjes dronk je toen? En zo hebben we veel gespreksstof en is vooral mijn tante aan het woord die mij meeneemt naar vroeger en laat mij door haar mooie verhalen deelgenoot zijn van haar jeugdjaren. Ik hoor verhalen, ook over mijn opa en oma, die ik anders niet gehoord zou hebben en ik voel me extra verguld met de gedachten dat ik middels de MuziekGeluk training van Ignar dit kan bereiken. Terwijl mijn tante haar verhaal doet, passeren nog vele artiesten de revue en wordt de lijst zoetjesaan langer. Aan het einde van de middag hebben we zeker 25 nummers verzameld. Helaas heeft mijn tante geen smartphone om de Spotify app te kunnen installeren. Wel heeft een platen en CD speler en een flinke verzameling aan muziek waardoor ze zeker in de gelegenheid is om na mijn vertrek toch nog naar muziek te kunnen luisteren. We spreken samen af dat ik tijdens alle daaropvolgende bezoeken mijn Bluetooth speaker zal meenemen en we samen weer naar haar favoriete muziek gaan luisteren. Het laatste bezoek heeft op 22 augustus plaatsgevonden. Tante Von was eerder die week jarig geweest en mocht 74 kaarsjes uitblazen. En dat wilde ze uiteraard vieren en ze had gevraagd of ik samen met mijn man en kinderen naar Utrecht wilde komen. En zo geschiedde dat we naar Utrecht zijn gereden met in mijn tas behalve een leuk cadeau voor tante Von ook de JBL Bluetooth speaker. Als we bij haar aangekomen zijn installeer ik de speaker en zorg ik dat er verbinding is tussen de telefoon en het apparaat. Terwijl mijn tante honderduit tegen ons praat en haar cadeau uitpakt zoek ik haar favoriete muziek in Spotify op. De lijst is eenvoudig te vinden en heet, hoe toepasselijk, ‘Tante Von”. Ik speel het eerste nummer af en dat is Fats Domino met “It Keeps Rainin”. Terwijl de eerste tonen van de muziek klinken kijkt tante Von me aan en schiet helemaal vol van emotie. In eerste instantie ben ik bang dat ik haar verdrietig heb gemaakt maar niets is minder waar. Ze is ontzettend blij en zegt tegen me “Je denkt ook aan alles meisje” en nu ben ik op mijn beurt diegene die natte oogjes krijgt. Want het is precies dat moment dat het tot mij doordringt dat door de inzet van muziek je een hele bijzondere connectie maakt wat niet alleen voor de ontvanger maar ook voor mij als gever een bijzonder groot cadeau is. Ik zal dat moment altijd bij me dragen en weet dat wat er ook gebeuren zal, het mij met dank aan Ignar’s training gelukt is om de favoriete muziek van mijn tante te achterhalen. Ik hoop het nog vele bezoeken te mogen afspelen en ben van plan de lijst de komende bezoeken aan te vullen met vele nieuwe nummers. Tiana Geschreven op 27 – aug – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Een moeilijke beslissing

Toen er een Joy vrij kwam, bleek de animo groot. Vanuit de zorg werd meteen de vraag gesteld wie deze Joy op haar/zijn kamer zou krijgen

Waarom een “MuziekGeluk Clausule” in het levenstestament?

“Als ik dement wordt wil ik dat mijn gemachtigde zorgt draagt dat ik naar mijn eigen favoriete muziek kan luisteren en dat bij mijn verzorging gebruikt wordt gemaakt van mijn favoriete muziek, zoals beschreven in de MuziekGeluk methodiek”.

Zondagmorgen, kerklokken en Lionne’s herinneringen

Even loop ik weer in mijn witte jasje over dat plein. Dit is wat geluiden dus kunnen doen. Het brengt je weer even terug naar het moment. Wat is de zorg toch een mooi vak. Plots word ik door verdriet overmand, helaas kan ik niet meer de verzorgster zijn die ik was. Dertig jaar vol liefde en passie voor dit mooie vak.

I Have a Dream – de droom van Lionne

Martin Luther King zei ooit: “I Have a Dream”. Nou die heb ik ook: Dat alle mensen, ook die zorg nodig hebben, naar hun EIGEN muziek mogen en kunnen luisteren op elk moment van de dag.

Imagine……..nooit meer zwart, wit, blauw of geel

Ik zie discriminatie als het “niet ontmoeten van een mens” want waar alleen de buitenkant wordt gezien en niet een mens, ontkiemt discriminatie. Dan zullen in graniet gebeitelde vooroordelen, nergens op gebaseerde angsten en afkeuringen voorkomen dat mensen elkaar kunnen ontmoeten.