Breng Muziek in de Zorg

Wat is muziek toch enorm belangrijk. Muziek dringt vaak dieper door dan woorden, muziek raakt je ziel. Sinds de geweldige training MuziekGeluk, heb ik altijd muziek paraat staan.

Eerbetoon

Afgelopen zaterdagavond heb ik je voor het laatst gezien en gesproken. Je lag op bed en wilde er al de hele dag niet meer uit komen. Eten en drinken wilde je ook niet meer.

Als muziek Ojaaa momentjes brengt

Als u nieuw onze huiskamer binnenstapt, leer ik u kennen als een vrolijke, gezellig aanwezige dame die altijd in is voor een praatje. Als ik met u in gesprek ben, dan bemerk ik dat u soms “vastloopt”. U vindt dit erg lastig dat u dan vergeet waar u over wilde vertellen.

De mooiste zorg tool is……

Vanaf dat moment zet ik standaard de muziek aan als ik binnen kom, en elke keer vind je het weer geweldig en zingt alles wat je kent mee.

Muziek is het Toverwoord

Muziek is het Toverwoord Toen u bij ons kwam wonen, was u een gevatte man met veel humor en altijd in voor een geintje. U vertelde graag over uw leven. Uw werk in de bouw, het bespelen van de klarinet, uw vrijwilligerswerk bij een museum. Hoe meer de dementie u in de greep kreeg, hoe moeilijker dit voor u werd. Ik heb verdriet bij u gezien, onmacht en daardoor boosheid, soms had ik het idee dat u uw zelf in de weg zat. Dat is zo triest om te zien, dat dementie op die manier grip krijgt op een mens. En een mist optrekt tussen de personen om u heen en u als persoon achter de dementie. Omdat ik u van begin af aan ken, wist ik dat u nu verhalen vertelt, die niet helemaal meer kloppen. Het doet mij verdriet om te zien wat die vervelende ziekte kan aanrichten. Waar u eerst nog het liefst dagelijks mee naar buiten ging voor een wandeling. Zit u nu in een rolstoel en heeft u hulp nodig om ergens te kunnen komen. Steeds vaker vraagt u na het eten of u naar uw kamer mag. U wordt dan onrustig en blijft deze vraag herhalen, soms vergeet u dan dat er nog eten of drinken voor u staat. Ik weet dat u altijd graag onze muziekavondjes bijwoonde en dat u dan altijd vrolijk meedeed, u was dan gezellig aanwezig. Als ik op een ochtend de huiskamer binnenkom en zie dat u daar bent, grijp ik mijn kans. Ik weet u met koffie en iets lekkers nog even op de huiskamer te houden. En de rust bij u te bewaren. Als ik dan muziek uit uw jeugd aanzet, zie ik een twinkeling in uw ogen verschijnen. Bij het lied: “Hoe jij heette dat ben ik vergeten“, zingt u enthousiast mee. (Corry Konings) Niet 1x heeft u gevraagd of u naar uw kamer mocht. U bent gebleven tot na de lunch en liet u meevoeren op de tonen van de muziek. Als wij een dag later onze gezamenlijke muziekavond willen gaan starten, bent u op uw verzoek weer op uw kamer. (als ik de huiskamer binnenkom.) Dus vraag ik aan de zorg of zij willen vragen of u ook wilt komen. En ik vertel dat u de dag ervoor zo goed reageerde op de muziek. Om de rust te creëren, startten wij alvast, zodat de tonen van de muziek u kunnen motiveren en de mist van dementie doet vervagen. Als u de huiskamer wordt binnen gebracht groet u ons dan ook vrolijk, de muziek doet zijn werk. Ik besluit deze avond er wat instrumenten bij te pakken. U krijgt een tamboerijn die u heftig mee laat klingelen op de muziek. U zit breed lachend in uw rolstoel en heeft er duidelijk schik in. Als wij voor een Feyenoord fan hand in hand gaan draaien, zingt u vrolijk mee, u zingt: “ Hand in hand karbonade” en uw ondeugende oogjes twinkelen van plezier. Dan komt het lied: “O wat ben jij mooi.” U laat de tamboerijn flink rammelen en roept gevat: “maar nu niet meer.” Elke keer als dat refrein komt dan komt u erachteraan met: “ maar nu niet meer.” Wat een schik , wat een plezier. U vraagt niet 1x of u naar uw kamer mag. U geniet , met volle teugen. Als wij daarna nog een borreltje schenken, is voor u het feest compleet. Dit is goud, zo vrolijk, zo blij rammelt uw tamboerijn. Vlug maak ik een paar foto’s van u. Als aan het einde van de avond de zorg u komt halen en vraagt hoe uw avond was, zegt u: “matig.” Ik lach en weet wel beter. De mooie foto’s zijn het bewijs. Hoe leuk is het dan dat de zorg in het dossier vermeldt dat u zo heeft genoten en dat uw familie de foto’s toegestuurd krijgt. Dat vind ik nou warme zorg, ook stilstaan bij de familie. Het zijn de kleine dingen die het doen. Kleine moeite, enorm groot plezier. En dat is ook de kracht van de muziek. Muziek is het toverwoord, muziek gaat verder waar woorden tekort schieten. Muziek weet de dementie te bespelen. Even lachen, even plezier, even dat geluksmomentje, even is dementie naar de achtergrond. Ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe. Ook al zijn ze wat anders dan normaal. Stay safe, kijk naar elkaar om, juist in deze dagen en maak er wat van. Weet dat de zorgkanjers met hun gouden hart altijd aan het werk zijn, ook met de feestdagen. Dus ook al is het niet de kerst of oud en nieuw wat je gehoopt had. Een klein gebaar, kan al heel veel doen. Een goed uiteinde en een heel goed en gezond begin van het nieuwe jaar. Een jaar waarin al jullie wensen uit mogen komen. Een jaar waar veel muziek inzit. Dat wens ik jullie van harte toe. Liefs Lionne

kerst-lantaarntje zelf maken

Een kerst-lantaarntje geeft bewoners een warm welkom bij de kerstmaaltijd. Je eigen plekje verlicht met een kerst-lantaarntje met jouw foto erop.

Tango der herinnering

Tango der herinnering Eerder dit jaar is je man overleden met wie je heel lang samen was. De laatste maanden van zijn leven hadden veel impact op je. Als echtgenote voelde je je heel verantwoordelijk voor zijn welzijn en welbevinden. Je man had veel hulp nodig en ondanks dat de professionele zorg volgens zorgplan voor hem zorgde, deed je nog behoorlijk veel. Boodschappen doen, de warme maaltijd verzorgen en het ontbijt klaarmaken. En tussendoor zorgde je er ook voor dat hij op tijd zijn drinken kreeg. Sinds zijn dood is je bestaan een stuk leger geworden. De dagen duren langer en je hebt moeite om je dag goed in te vullen. Het wordt naarmate de tijd vordert steeds duidelijker dat je alleen bent en dat je levensgezel, je maatje en je partner nooit meer terug zal komen. Tijdens een avonddienst kom ik bij je binnen. Je zit in je stoel en kijkt tv. Ik loop naar je toe en begroet je. ‘Neem plaats Tiana’, zeg je terwijl je naar de stoel schuin tegenover je wijst. Ik neem plaats en vraag hoe het met je gaat. Je zegt goed, maar je blik zegt het tegenovergestelde. Dit benoem ik en je geeft aarzelend toe dat je je man heel erg mist en de leegte van de dag moeilijk vindt te accepteren. Natuurlijk krijg je bezoek van de kinderen en de kleinkinderen. Maar het is niet hetzelfde als het samenzijn met je man. Ik vraag je wat voor jou speciale herinneringen zijn aan je man en jullie tijd samen. Dit doe ik met een reden om het moment van eenzaamheid voor even te kunnen doorbreken. Je kijkt omhoog, denkt een moment na en zegt dan vervolgens heel beslist ‘dansen’. Terwijl je dat zegt zie ik je ogen oplichten en je sombere stemming een beetje verdwijnen. Stijldansen?’, vraag ik terwijl ik me er een voorstelling van probeer te maken hoe mevrouw en haar man in hun jongere jaren over de dansvloer zwierden. ‘Nee, de tango!’ is het antwoord van mevrouw. ‘We gingen als eersten de dansvloer op en kwamen er als laatste paar weer van af.’ Terwijl mevrouw me vervolgens in detail vertelt hoeveel plezier zij en haar man aan het dansen hebben beleefd en dat ze met enige regelmaat een avondje gingen dansen, scroll ik met mijn vinger over Spotify op zoek naar tango muziek uit de jaren 60. Eenmaal deze gevonden speel ik deze af en observeer ik de reactie van mevrouw. Mevrouw doet haar ogen dicht en luistert heel aandachtig met een glimlach op haar gezicht naar de muziek. En terwijl ze dat doet zie ik haar vingers op haar benen bewegen en beweegt ze mee op de melodie. Even later doet ze haar ogen weer open en vertelt ze me hoe fijn die jaren waren en hoezeer ze samen hebben genoten. ‘Dat is een prachtige herinnering aan uw man zeg ik en fijn dat u deze gebeurtenis uit uw leven met mij wilt delen.’ Misschien dat het horen van de tango u wat troost kan bieden in deze moeilijke tijd en wellicht is het een idee om eens vaker muziek te draaien in uw appartement. De apparatuur om muziek af te spelen is aanwezig en mevrouw kan dit nog prima zelfstandig bedienen. Ik zie haar nadenken en ik merk dat ik haar op een idee heb gebracht. Dan is het voor mij tijd om mijn route te vervolgen en neem ik afscheid van mevrouw. Ze bedankt mij voor het gesprek en de muziek met de woorden dat ze ontzettend heeft genoten. Voor mij wederom een bevestiging dat het opzoeken van en samen luisteren naar de persoonlijk favoriete muziek van een cliënt geen luxe is, maar een essentieel onderdeel van het welzijn en welbevinden. Je geeft iemand letterlijk het podium om meer te zijn dan alleen de zorgvrager en zet iemand voor een moment in de spotlights als persoon. Ik gun dat iedere cliënt en hoop dat jij na het lezen van deze blog (nog vaker) muziek in gaat zetten tijdens de zorg. Weet je nog niet hoe? Informeer dan bij Ignar Rip naar de training en de mogelijkheden. Je zult nog versteld staan van de grote effecten van muziek tijdens de zorg. Tiana Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Oompje – is zo vrolijk, zo vrolijk…….

Oompje – is zo vrolijk zo vrolijk – 100 jaar, bijna 101 ben je als je voor het eerst bij ons in zorg komt, het is maar een tijdelijk zorg moment, je bent hier namelijk op vakantie. Samen met een nichtje er even lekker tussen uit. Jullie hebben voor een week een huisje gehuurd op de camping. Ik rijd tot aan de slagboom en druk op de bel, als het goed is mogen wij als we zorg komen verlenen het vakantiepark oprijden. De slagboom gaat open, ik volg de route die ik op heb gekregen maar het valt niet mee, na wat heen en weer rijden en zoeken bereik ik dan eindelijk jullie huisje. Ik stap uit mijn auto, het miezert een beetje, ik loop snel richting het huisje, ik kijk door het raam waar ik langs af kom. Ik zie een wat voorover gebogen slanke man met een vrolijke uitstraling en een nog dikke bos wit haar genieten van zijn beschuitje met hagelslag. Ik klop aan, een vrolijke wat zenuwachtig lijkende dame van begin zestig opent de deur. We geven elkaar een hand en stellen ons voor. Kom gauw binnen zegt ze, het is inderdaad wat fris het is herfst het waait maar regent nu gelukkig niet hard. Ze vraagt of ik mij mijn schoenen uit wil doen, de dame is nogal van het alles klinische schoon houden. Ik leg uit dat ik er ben om dhr. te begeleiden bij het douchen en dat dit echt niet gaat op mijn kousen. Maar ik kan wel wat extra blauwe slofjes uit de auto halen en neerleggen zodat ik en mijn collega’s deze bij binnenkomst aan kunnen doen. Ik loop achter haar aan naar de kamer/keuken. Met een harde stem zegt ze OOMPJE de zuster is er, je lacht, geniet en kijkt niet op of om en neemt nog een hap van je beschuit. Nu nogmaals met een nog iets hardere stem herhaald ze OOMPJE de zuster is er. Je lijkt uit een soort trans te komen kijkt opzij met kleine pret oogjes en neemt me van boven tot onder op dan komt er een grote mooie glimlach op je gezicht je knikt een keer kijkt weer voor je en geniet verder van je beschuitje, rijkelijk belegd met hagelslag wat je zo lekker vind. En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd. Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is. Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed. Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij. Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar. Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig. Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont. Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed. Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op.  Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat. Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde. Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer. Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat. Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet

De echte oude Sinterklaas-liedjes

De echte oude Sinterklaas-liedjes Hoe breng je gemakkelijk Sinterklaas sfeer op de huiskamer? Met de echte oude Sinterklaas liedjes van vroeger. Deze kennen de bewoners, hebben ze zelf gezongen of weer gezongen met hun kinderen. Om het verzorgenden van Nederland gemakkelijk te maken heb ik drie playlisten gemaakt met de echte oude Sinterklaas liedjes. Deze liedjes brengen die Sinterklaas sfeer van vroeger terug. Spannend, wachten, zingen bij de kachel, en het heerlijk avondje. 1 – De echte Sinterklaas liedjes van vroeger2 – Meezing Sinterklaas liedjes3 – O, kom er es zingen! Een zak pepernoten, warme chocolademelk en de Sinterklaas playlist van MuziekGeluk. Dat zijn de ingrediënten voor geslaagd Sinterklaas avondje/middagje. Mocht jouw zorginstelling geen Wi-Fi hebben, dan heb ik hier speciaal voor jou linkjes naar de echte oude Sinterklaas liedjes op YouTube: De Schellebellen – De echte Sinterklaas liedjesDe Liedsesleuteltjes o.l.v. Henk Franke – LP: O, kom er eens kijkenGrote Sinterklaaspotpourri LP De Schellebellen/Paula van Alphen Sinterklaas liederen van vroeger – Ouderwetse Sint liedjesSinterklaas is jarig – De DamrakkertjesSint Nikolaasliedjes – De Zonnepitten Ik wens je een fijne Sinterklaastijd geniet ervan en strooi deze liedjes als pepernoten in jouw zorginstelling in rond, je zult gelukkige gezichten die even terug in tijd reizen.  Geschreven op 15 – nov – 2020 Intressant ? Vertel het verder …. Share on whatsapp Share on facebook Share on twitter Share on linkedin Share on email

Ballerina met Alzheimer herinnert routine Tsjaikovski’s Zwanenmeer

Ballerina met Alzheimer herinnert routine Tsjaikovski’s Zwanenmeer Uit heel de wereld word ik getagd en opmerkzaam gemaakt op het zwanenmeer filmpje. In dit filmpje vindt een oud balletdansers met dementie, de herinneringen en de bewegingen terug uit haar dansende periode. Ondanks dat ze in een rolstoel zit maakt zij met haar armen de prachtige bewegingen van de dansende zwaan. Zielsgelukkig om weer even, ondanks de dementie, weer in contact met zichzelf te kunnen zijn. Op 30 oktober 2020 wordt de video geüpload op YouTube door de Asociación Música para Despertar(“Muziek om te Ontwaken”), een Spaanse organisatie die muziektherapie voor ouderen en bewustwording rond Alzheimer promoot. De man die haar de hoofdtelefoon opzet, is Pepe Olmedo, directeur en oprichter van Música para Despertar. De beelden zijn opgenomen in 2019 in een bejaardentehuis in het Spaanse stadje Muro de Alcoy, halfweg tussen Valencia en Alicante. Het bijschrift van de video vermeldt dat het gaat om Marta C. González of Marta Cinta, een “prima ballerina in New York in de jaren ‘60”. González zou er haar eigen ensemble “Rosamunda” hebben opgericht, waarvan ze hoofddanseres, choreograaf en regisseur was. Inmiddels is de voormalig danseres overleden en als eerbetoon werd de video op internet geplaatst. Prachtige ontroerende reacties worden onder dit filmpje geschreven door verzorgenden, familie, partners en kinderen van mensen met dementie. Jong en oud bijna, niemand kan het filmpje met droge ogen uit zien. Dit is weer een voorbeeld van de kracht van muziek wat Oliver Sacks zo treffend beschrijft in Musicofilia. De juiste muziek is in staat om diep liggende patronen te activeren en contact, dwars door de alzheimer mist heen, te maken. Dit muzikale wonder kan alleen ontstaan met de juiste muziek. Hoe vindt je die muziek? Met de MuziekGeluk methodiek. Met de MuziekGeluk methodiek kan iedereen dit ontroerende geluk makende geschenk  geven aan iemand met alzheimer. Met de MuziekGeluk methodiek kan je de zorg-last van mantelzorgers verminderen. Met de MuziekGeluk methodiek leren verzorgende bewoners beter kennen en verlopen zorghandelingen gemakkelijker! Jij hebt de mogelijkheid, de kans en de gelegenheid om het “zwanenmeer effect” cadeau te geven aan iemand met alzheimer. Laat dit filmpje jou inspireren om nu gericht met muziek aan de slag te gaan. Je geeft niet alleen degene met dementie een prachtig cadeau maar ook jezelf. Jij kunt meemaken hoe iemand diep verzonken in de dementie-mist weer tot leven komt. Hoe jij een glimlach brengt op een verstard gezicht en een twinkeling in doffe ogen tovert. Wil jij leren hoe jij die muziek kunt vinden die dit wonder teweeg brengt? Schrijf je in voor een MuziekGeluk training en jij kunt ogen laten stralen en zorghandelingen gemakkelijker laten verlopen. Ik hoop dat dit filmpje een Wake up Call voor bestuurders is. Ga nu gebruik maken van de ongelofelijke kracht van muziek.  Integreer muziek op professionele wijze in de dementie-zorg. Resultaat: Een lagere werkdruk, een hogere werk tevredenheid plus een hogere zorgkwaliteit. Muziek past binnen het Verpleeghuiszorg kwaliteitskader “Persoonsgerichte zorg en ondersteuning” en is gemakkelijk zichtbaar te maken in het kwaliteitsplan en kwaliteitsverslag. MuziekGeluk verzorgd online en in-company trainingen. De trainingen zijn V&VN gecertificeerd en geschikt voor ieder nivo. Neem voor meer informatie contact op met Ignar Rip van MuziekGeluk. Plato zei het al “Music gives a soul to the Universe, wings to the mind, flight to the imagination, a charm to sadness, gaiety and life to everything. It is the essence of order, and leads to all that is good and just and beautiful” Florence Nightingale benoemde muziek al in haar eerste manifest. Wordt het dan niet de hoogste tijd dat muziek op een professionele wijze wordt geïntrigeerd in de Nederlandse dementie zorg? Geschreven op 14 – nov – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp