Na drukte komt..........toch altijd muziek

Wat is het druk.....

Het lijkt steeds drukker te worden in de wijk, de zorg word complexer en vergt meer van onze kostbare zorgtijd. We doen ons best, de routes zijn lang en vol en straks gepland, en er is helaas geen ruimte voor nieuwe cliënten. Het idee dat er zoveel mensen zorg nodig hebben maar dat er simpelweg geen zorg voor handen is…..en het word ben ik bang dat alleen maar erger.

Veel cliënten met een wlz indicatie, recht op veel zorg en niet alleen recht maar het ook echt nodig heeft …….misschien hadden ze de bejaardenhuizen beter niet kunnen afschaffen…….

Rond 8 uur bel ik bij je aan, cliënt met geheugen problematiek. Het duurt even en dan gaat de centrale deur open. Als ik boven aan je deur sta hoor ik je zenuwachtig aan de andere kant van de deur heen en weer lopen, och zuster och zuster, wat is er loos mw., zuster ik kan nergens mij sleutel vinden.

Doe maar rustig ik heb geen haast(ook geen overvloed aan tijd maar dit laten merken werkt alleen maar tegen) zoek maar rustig ik ga wel even zitten hier. Er is geen sleutelkluisje dus het wordt wacht tot je de sleutel heb gevonden, ik hoor je zenuwachtig door je huis lopen, ik roep nog maar een keer doe maar rustig aan je vind ze wel, en dan hoor ik een sleutel in het slot, gevonden!

Je opent de deur , een puffende met het hoofd schuddend verwilderd gezicht ,rood van kleur met bijna blauwe wangen en al geheel aangekleed. Ik bedenk dat het douchedag is…… dat gaat hem vast niet meer worden vandaag. Och zuster ik heb geen oog dicht gedaan vannacht en het gaat allemaal niet zoals ik wil, ik moet opschieten ik wordt zo opgehaald.

En wat gaat u dan doen vandaag, ik ga naar de zorgboerderij.

Ik denk dat u zich een dag vergist, het is dinsdag en u gaat altijd woensdag, meent u dat nou zuster zegt cliënt terwijl ze naar de weekplanner loopt. Kijk zuster hier staat het, dat klopt en op woensdag ziet u wel. Aa meen je dat nou zuster zie je ik begin er vanaf te raken.

We zullen maar zeggen dat het komt omdat je slecht geslapen hebt en je er zo graag heen gaat, ja zuster ik had er heel veel In in, nog een nachtje en dan mag je weer.

Het is vandaag douchedag, zullen we….. ik heb me gisterenavond al gedoucht zuster en ben al aangekleed en opgemaakt. (opgemaakt dat verklaard de donkere kleur op je gezicht) ik was er al bang voor, twijfel sterk aan het douche verhaal van gisterenavond, maar begrijp goed dat je nu niet wil.

Je bent onrustig praat druk, ik vraag je vast plaats te nemen aan de eethoek dan maak ik een ontbijtje en een pot thee en kan je even rustig worden, ik moet zo bloeddruk meten en zoals je nu bent gaat dit zeker geen goeie meting worden.

Eenmaal aan tafel blijf je onrustig, praat veel en staat met regelmaat op, dat gaat hem niet worden zo. Ik pak mijn telefoon zet een spotify-lijst aan met muziek uit de jaren 50/60 en al bij de eerste tonen begin je mee te zingen, langzaam ontspan je en de rust keert weder.

Je verteld over dat je vroeger ook opgetreden hebt met je zusje. Ik zoek het liedje van jullie erbij, je vind het interesant dat ik jullie foto als jonge dames en liedje tevoorschijn tover, je zingt met een glimlach mee. Je verteld dat toen je de eerste keer op de dagbesteding kwam en toevallig dat liedje gedraaid werd, je zong het woord voor woord mee maar je was te bescheiden om te zeggen dat jij het was die uit de luidspreker galmde.

ook vertel je dat je vader zo trots was en als jullie een optreden hadden, en zich dan zittend op de eerste rij omdraaide en vol trots wijzend op zijn borst riep die zijn van mij.

Je bent weer ontspannen en zit aan je broodje, niet dat trek hebt, je eet slecht, geen trek of vergeet het. Wij ondersteunen je hier nu in en eet nu iets beter maar als we weg zijn verdwijnt het bord vaak in een kastje of de vogeltjes hebben een goede dag.

Ik weeg je, doe je steunkousen aan en reik je medicatie aan, ik hoor je zuchten, dat is toch niet normaal zuster. Een hand vol gekleurde tabletten in alle maten en vormen ligt voor je op tafel, en ja het zijn er veel…. maar wat nodig is nodig, met enige tegenzin neem je ze dan toch maar in. We meten de bloedruk die door al het getrubbel toch wat hoger is als normaal.

Ik haal nog twee bouwsteentjes uit de vriezer, de extra eiwitten verpakt in een klein gebakje, deze kan je goed gebruiken. Ook maak ik nog een bakje fruit en zet deze op de tafel bij de t.v dan gaat die wel op straks.

Voor ik ga kroel nog even met je maatje, steun en toe verlaat een hele mooie echte ras poes die eerst schuw was maar inmiddels gewend is aan de zusters die elke dag voor jou komen zorgen.

Je vraagt als ik wil gaan toch nog een keer of je echt niet weg hoeft vandaag, en in tegenstelling tot eerder deze morgen geef je nu aan, dat je dat heerlijk zou vinden lekker een dag thuis mag blijven en niets hoeft.

Ik loop gelijk al uit, maar cliënt is weer ontspannen, heeft gegeten, gezongen, verteld en een glimlach op het gezicht. En ik, ik zet een tandje bij………. ik heb immers het mooiste en dankbaarste beroep 🥰

Essie

PS: Wil je meer verhalen uit Essie’s wijk weten? kijk op Essie’s Wijkblogs