Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Maandagochtend 5.45 uur gaat de wekker ik heb er zin in zo als altijd maar vandaag nog net een beetje meer. Vandaag ga ik voor de eerste keer muziek meenemen tijdens mij route, met de 15/25 regel zal deze ochtend de jaren 50 worden.
Bij de eerste twee cliënten zet ik het niet in, we hebben genoeg te praten en de zorg verloopt altijd al soepel. Dan kom ik bij mijn derde cliënt, mevrouw woont zelfstandig, mevrouw heeft dementie.
We starten de dag met mevrouw op adl/ douchen ontbijttafel klaarzetten en medicatie aanreiken. Ik rijd mijn auto op de oprit, je heb me al zien aankomen de voordeur staat op een kier.
Ik zet mijn spotify jaren 50 al aan niet te hard maar wel zo dat het hoorbaar is. Ik open de deur en loop naar binnen je bent in de kamer, je trekt net het rolgordijn omhoog.
Je bent al geheel aangekleed, Goedemorgen, je kijkt op goedemorgen. Je verteld me met de nodige woordvind problemen, die altijd erger lijken te zijn als je te weinig hebt geslapen, dat je al vroeg op was en je vast hebt aangekleed.
Ik doe mijn jas uit en leg mijn telefoon met muziek op het barretje. Je kijkt en vraagt wat hoor ik? Ik heb vandaag muziek voor je meegenomen dat leek me wel een keer gezellig, je lacht.
Ik geef aan dat het vandaag je douchedag is, is dat echt zeg je…….. Ik ga er al vanuit dat dat vandaag lastig wordt aangezien je je al hebt aangekleed maar probeer het toch nog een keer. En enig sinds verbaasd hoor ik hoe je zegt o dan moet alles weer uit maar laten we dat dan maar doen.
Is dit nou al de muziek of gewoon toeval……
Na het douchen en zelfs het haren wassen was vandaag geen probleem kom je aangekleed de kamer weer in. Je gaat aan tafel zitten voor je ontbijt. Wel gezellig he, dit is van mijn tijd zeg je.
Je gezicht is ontspannen met een mooie natuurlijke lach. Terwijl jij je boterham maakt loop ik naar de bijkeuken,…… hoor ik je nou neuriën?
Ik luister nog een keer goed …..nee toch niet. Als ik bijna bij de kamer ben hoor ik het weer en ja hoor deze keer hoor ik je luid en duidelijk mee neuriën op O Johnny van tante Leen.
Ik ga bij je aan tafel zitten, dit is uit mijn tijd zeg je, mooi heel mooi…….
Je begint te vertellen dat je vroeger wel eens ging dansen, als het mocht van je ouders maar dat was niet vaak, je ogen twinkelende en over je gezicht is een mooie natuurlijke glimlach te zien.
Ook vertel je spontaan over je man, zijn bijzondere baan en de schok toe je hoorde dat die ziek was en je nog wel dacht dat het beter zou worden…….wat helaas niet gebeurde, je mist hem nog steeds heel erg al is het al weer even geleden.
Ik heb het gevoel dat we nog uren kunnen door praten onder het genot van de jaren 50 muziek maar dat moeten we bewaren we voor een volgende keer, ik neem afscheid en zet de muziek uit dit vond je zichtbaar erg jammer, ik beloof het de volgende keer weer mee te nemen. Dan is het goed.
Ik loop naar buiten met een glimlach op mijn gezicht, mijn eerste muziek moment is een feit en een in mijn ogen zeer geslaagde!
Z’n eigenlijk relatief simpel iets, zoveel reactie. Ik wordt steeds enthousiaster, dat heeft mede te maken dat ik weet naar welke cliënten ik nog ga en ben zo benieuwd naar hun reactie.
De volgende meneer, leeft erg in zijn pijntjes en ongemakken, is voor niks te motiveren en verblijft eigenlijk de hele dag in zijn sta-op stoel. Ik weet dat meneer vroeger veel met muziek heeft gedaan dus ben erg benieuwd wat de reactie zal zijn.
Ik zet de jaren 50 lijst weer start klaar en bel aan, het duurt even voor meneer er is, samen lopen we naar de kamer als meneer in zij stoel zit geef ik aan dat ik muziek heb mee genomen en zet het aan en leg hem op tafel.
Als meneer zijn vaste dagelijkse riedeltje qua pijntjes heeft benoemd, zegt meneer je weet wel wat goede muziek is dat hoor ik wel.
Ik ben altijd druk met muziek geweest en nu soms zit je nog wel achter je computer en luistert naar de liedjes van vroeger, maar ook via de tv je weet te vertellen dat er een radio zender is met muziek van vroeger, helaas hoor je er niet veel van want in je stoel maar ook achter je computer val je vaak al snel in slaap. Maar de focus is nu even van je pijntjes en ongemakken af.
Dan kom ik bij mij laatste cliënt, ik zet de muziek al zachtjes aan voor ik aan bel. Je opent de deur en loopt voor me uit, wat heb je nou dan meegenomen, dat ken ik wel.
Vandaag heb ik gezellig muziek mee genomen, das mooi zeg je en loopt door naar de kamer.
Als ik de medicatie in de keuken pak begin je al vanuit de kamer mee te zingen. En tijdens de puffer die je met voorzetkamer inneemt wil je zelfs door te zingen, ik vraag je even te wachten.
Na de medicatie zing je alle liedjes stukjes mee. Je lacht en vind het geweldig, je hebt de liedjes al lang niet meer gehoord. Nou heb je normaal ook altijd wel veel te vertellen maar vandaag lijkt het wel een waterval, je verteld over het café van je ouders over je vrouw en schoonvader, je moeder die zo mooi kon zingen en dat de hele dag deed.
Alles met een lach en twee handen die met grote regelmaat heen en weer gaan op de maat van de muziek. Het is lang geleden dat ik je echt zo vrolijk en ontspannen heb gezien. Zeg niet nee, bij de marine maar vooral Max van Praag met als ik twee maal met mijn fietsbel bel wordt uit volle borst meegezongen, je vind het geweldig.
Ik laat een cliënt achter met twinkeling in zijn ogen en een mooi lach op het gezicht en met goede zin vandaag achter, en op de overbodige vraag of ik de volgende keer weer wat muziek mee zal nemen komt een vol mondig JA! Wat een mooie extra toevoeging kan de muziek bij de zorg zijn, ik experimenteer nog even door!
Geef jou cliënt ook een muzikale trowback in time Na een inspirerende webinar (aanrader) van Ignar Rip, heb ik deze week gelijk muziek ingezet bij diverse zorg momenten.
Zoals jullie hebben kunnen lezen in de blogs op Essie’s Wijkblogs heeft dit gelijk al hele mooie en bijzondere momenten opgeleverd, voor mij maar vooral voor de cliënten.
Bij veel cliënten zag ik bij de eerst noten van een bekent liedje gelijk al een twinkeling in de ogen, het gelaat ontspande en een glimlach verscheen.
Er werd gelijk meegezongen of mee geneuriënd en menigeen kon zelfs niet geheel stil blijven zitten of blijven staan.
Na een paar liedjes kwam bij 90% zonder iets te vragen kwamen de mooie diepgewortelde herinneringen boven en deze werden dan vol enthousiasme met mij gedeeld.
Voor de cliënt een bijzonder moment, een vaak lang vergeten herinnering die ineens in de vroeg ochtend omhoog komt, en hun weer even helemaal 60/70 jaar terug in de tijd bracht, voor mijn geweldig omdat ze dat bijzonder moment met mij deelde.
Het heeft mij alleen nog enthousiaster gemaakt over muziek in de zorg. De blogs hierover zijn goed gelezen, veel gedeeld en veel positieve reactie’s, ook veel persoonlijke berichten met mooie verhalen over muziek in de zorg.
Dit alles maakt dat ik jou wat wil vragen: Aangezien ik jou maar vooral jullie cliënten ook z’ n mooie trowback in time zorgmoment gun daag ik je uit om het gewoon eens een keer te proberen, zo kun je zelf het effect zien voelen en horen. Ik weet zeker dat je eerste keer het een mooi en onvergetelijk moment zal zijn!
En het is niet zo moeilijk een telefoon met internet en een cliënt die van muziek houd( 99 % van de cliënten) de onderstaande link is Nederlandstalig die doet het goed maar er zijn ook nog vele andere play listen te vinden.
Graag hoor ik jullie ervaringen terug. En ik ben natuurlijk benieuwd of jullie dan net zo enthousiast zijn en of jullie de muziek vaker gaan inzetten.
Essie
PS
Wil je meer verhalen uit Essie’s wijk lezen? Kijk op Essie’s Wijkblogs
Oprichter MuziekGeluk | Trainer I FAB ambassador | innovator, Ignar maakt het zorgen voor mensen met dementie gemakkelijker en leuker. Hij is gepassioneerd over favoriete muziek voor iedereen – innovatie - zorg - en Rotterdam.
