Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox
Geïnspireerd door alle leuke drink receptjes van Ignar besloten wij een MuziekGeluk avond in onze binnentuin te organiseren.
Het was prachtig weer. Niet te warm of te koud maar een lekker avondzonnetje. Het werd een hele gezellige en leuke avond, waarin de opkomst heel groot was.
Iedereen kwam op de muziek en gezelligheid af. Een mevrouw die toch wel bang was kou te vatten, had haar stoel bij de deuropening binnen in de gang gezet.
En zo genoot zij op haar manier ook mee van deze gezellige avond. Genietend van een drankje, met gezellige muziek op de achtergrond en een lekkere versnapering op tafel werd het een heerlijke avond.
Er werd mee gezongen, gelachen, bijgepraat en af en toe een dansje gewaagd. Terwijl anderen geamuseerd mee wiegend of klappend, zingend genoot vanuit zijn/haar stoel.
Ook was er voor de liefhebbers een advocaatje met slagroom. Een dame riep mij lachend bij zich en vroeg of zij er héél lang mee moest doen. Omdat zij vond dat haar lepeltje veel te klein was.
Toen ik deze omruilde en het lepeltje bekeek, zei ik: ”Dit lijkt wel een lepeltje voor jenever met suiker.” Door mijn bevinding kwam het gesprek op gang over drankjes die men vroeger dronk.
“Jonge jenever met een schepje suiker dronken wij altijd als er feest of kermis was. En voor de dames was er dan een cbtje (citroenbrandewijn)”.
Terwijl Karel dit vertelde tikte hij even zijn pet aan om te voelen of deze nog goed zat. Ik vond boerenmeisjes altijd lekker zegt de dame die naast hem zat. Is dat niet met abrikozen?
Een dame mijmerde dat zij altijd gek was op boerenjongens. Om er met een lach achteraan te zeggen dat zij dan wel het drankje bedoelde. Er werd door meerdere dames daarop ingehaakt, ja heerlijk was dat altijd.
Lekker die rozijntjes oplepelen, ze proeven bijna de smaak van hun favoriete drankje. Ik vroeg of zij het graag nog eens zouden willen drinken. En daar werd instemmend op gereageerd.
Terwijl ik de kring verder rondkeek, zag ik dat de meeste dames het hier wel mee eens waren, want er werd heftig geknikt.
Ik beloofde na te vragen of wij tijdens onze volgende muziekavond dat een keertje mochten schenken. Onze bewoners hadden een heerlijke avond.
Spontaan begon een dame te zingen: “En wij gaan nog niet naar huis nog lange niet.” Al gauw zong iedereen volop mee. Zowel van afdeling PG als van afdeling Somatiek zat men heerlijk bij ons buiten te genieten.
En als dan veel later een zuster komt vragen of een heer moe is en of hij niet naar bed wil. Komt er een kordaat antwoord: “Nee want mijn liedje is nog niet geweest”. En als ik dan zijn liedje laat horen:
To Whom it Concerns van Chris Andrews komt er een brede lach van oor tot oor. Als iedereen inhaakt en vrolijk heen en weer deint, zie ik dat de zorg boven door het raam al zwaaiend, genietend kijkt naar ons tafereel beneden.
Aan het einde van de avond, krijgen wij vele bedankjes, dat het zó leuk was. Als vervolgens de zorg ons ook bedankt, dat wij er weer zo’n leuke avond van hadden gemaakt dan denk ik, wij doen toch iets goed.
Ik hoop hiermee jullie als lezers te inspireren. Inzetten van de juiste muziek, draagt bij aan een gezellige, waardevolle avond.
Ik zou zeggen organiseer er ook eens eentje. Hierbij heb ik echter wel één kanttekening: De kans is groot dat er dan vele MuziekGeluk avondjes gaan volgen.
En ik kan het weten 😉
Ook als Lionne MuziekGeluk avondjes organiseren? Volg dan net als Lionne een MuziekGeluk training.