Naomi Feil

Naomi Feil is een geweldige vrouw, haar methodiek validation heeft vele ouderen over de hele wereld geholpen en nog steeds geeft validation talloze verzorgende de handvatten, hoe om te gaan met niet verwerkte gebeurtenissen uit het verleden, welke op latere leeftijd naar boven kunnen komen en zich kunnen uitte in vreemd gedrag.

Erik Scherder

Erik Scherder Neuropsycholoog Erik Scherder legt uit waarom muziek werkt. Ik leg uit hoe jij dit in praktijk brengt. Dus werk je met mensen met dementie schrijf je in voor een MuziekGeluk training Mensen met dementie krijgen door het luisteren naar muziek herinneringen terug. Kinderen met autisme leren zich door muziek beter te uiten. Mensen die een herseninfarct hebben gehad, kunnen met behulp van de muziek hun spraak leren verbeteren. https://www.youtube.com/watch?v=rFozzvGaqTQ&feature=emb_logo Erik Scherder heeft aangetoond dat muziek een positief effect heeft op de verbindingen tussen de verschillende gebieden in het brein. Tussen taalgebieden, het geheugen, het bewegingscentrum en tussen alle gebieden waar betekenis wordt gegeven aan zintuiglijke prikkels. https://www.youtube.com/watch?v=HIny8JnOBWE In het ziekenhuis wordt muziek ingezet als middel tegen pijn, stress en angst, bijvoorbeeld ter voorbereiding op een operatie. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. Alle reden om vaker muziek in te zetten als hulpmiddel in de zorg. Erik Scherder heeft zich verdiept in het effect van muziek op de hersenen.’Door muziek te maken worden taken opgelost die je als man van zestig minder goed zou doen, omdat er een leeftijdsgerelateerde achteruitgang is.’ Als je luistert naar muziek waar je van houdt ontstaan er verbindingen in je hersenen, diep liggende patronen kunnen weer naar boven komen, mensen met dementie voelen intuïtief aan wat hun verzorger wil of bedoelt. Hoe je hiervoor de juiste muziek vindt en hoe je die inzet bij de dagelijkse zorg-handelingen leer je in een MuziekGeluk Training. https://www.youtube.com/watch?v=fBEuwojTktM&feature=emb_logo Van de vorig jaar overleden dirigent Kurt Masur komt de uitspraak “voor iedere muziekdocent die je ontslaat, moet je honderd politieagenten aannemen” Erik Scherder is te veel wetenschapper om de aansprekende oneliner van Kurt Masur zonder reserves te onderschrijven. Maar in feite impliceert hij iets vergelijkbaars wanneer hij erop wijst dat muziek beluisteren, en vooral zelf muziek maken, enorm bijdraagt aan de ontwikkeling van het empathische vermogen. Daar is namelijk wél onderzoek naar gedaan. Scherder: “Gottfried Schlaug heeft aangetoond dat bij kinderen die musiceren de verbindingsbalk tussen de beide hersenhelften, het corpus callosum, groter wordt. Die hersenhelften gaan daardoor beter met elkaar communiceren. En dat is ongelooflijk belangrijk.” waar zit empathie? Hij pakt het plastic hersenmodelletje dat voor hem op tafel ligt, trekt de twee helften van elkaar, en wijst met de vingers naar de doorsnede. “Kijk, hier. Vooral de overbrugging van de voorkant, orbitofrontaal, naar achteren is enorm belangrijk voor de sociale cognitie. Empathie dus. Bij musici zie je het volume van dit soort baansystemenen sterk toenemen.” https://www.youtube.com/watch?v=L6fZNf_W5lQ&feature=emb_logo De Franse geriater Yves Rolland toonde aan dat mensen met alzheimer minder snel achteruit gaan als ze regelmatig bewegen, twee keer per week een uur. In zijn experiment bewogen 67 mensen met alzheimer van gemiddeld 83 jaar twee keer per week een uur. Het ging om stevig wandelen, maar ook om oefeningen voor uithoudingsvermogen, kracht in de benen, en balans. Er was ook een controlegroep, 67 vergelijkbare patiënten kreeg degangbare normale zorg. Na een jaar was de achteruitgang in het uitvoeren van normale dagelijkse activiteiten, bijvoorbeeld opstaan, aankleden, lopen en naar het toilet gaan, bij de getrainde patiënten minder dan bij de ongetrainde. Het verschil was ongeveer een derde. Daarom is beweging’s muziek een van de vijf zorg-gerichte afspeellijsten van de MuziekGeluk methodiek. In de trainingen ervaar je hoe je met behulp van muziek en de spiegel-neuronen mensen gemakkelijk in beweging kunt krijgen. https://www.youtube.com/watch?v=etzw5ZnZFKw&feature=emb_logo Heavy metal goed? Maakt het nog uit wat voor muziek er beluisterd of gespeeld wordt? “Over dat luisteren, daar is literatuur over. Ze hebben non experts naar allerlei soorten muziek laten luisteren, klassiek, tonaal en atonaal, maar ook naar heavy metal. In de studies kwam heavy metal eruit als angst- en stressverhogend. De hartfrequentie gaat omlaag, de bloeddruk gaat omhoog. Dat is een klinisch symptoom van mensen die heel lang chronische stress ervaren. Die muziek heeft dus een negatieve impact opje systeem – als je er niet van houdt tenminste.” Rood of Groen? Scherder pakt zijn laptop erbij en scrollt door de resultaten. Fascinerende aanblik. Hoe langer de rode lijn, hoe sterker het gevoel van agitation bij de luisteraar. Bij een langegroene lijn is sprake van veel joy. Scherder laat zien hoe de lijnen bij klassieke muziek eruit- zien. Een prachtlied van Schumann, erg groen, dus met veel joy. Arnold Schönbergs Erwartung, heel erg rood. https://www.youtube.com/watch?v=uhQl53Og4WE&feature=emb_logo “Houden van” maakt verbinding “Maar als je luistert naar muziek waarvan je houdt, en dat kan dus ook Beethoven of Schönberg of heavy metal zijn, dan zie je heel andere waarden en dat is ook best logisch. Daarom is het zo belangrijk om de juiste muziek te achterhalen bij mensen met dementie. Alleen die muziek gaat mensen gelukkig maken en jou het zorgen gemakkelijker maken. Meer weten volg een MuziekGeluk training.  Als je er niet van houdt, doet alleen de pariëtaallob het een beetje aan de achterkant en de precuneus wordt actief. Hou je er wel van dan zie je in de hersenen allerlei “samenwerkingen” in het netwerk ontstaan, waarbij niet alleen de pariëtaallob, maar ook de dorsolaterale prefrontale cortex een rol speelt. En dat is wat je wilt”. Erik Scherder is inmiddels ook zelf aan het musiceren geslagen. Hij speelt nu al twee jaar viool. “In het programma dat ik met de Finse violist Pekka Kuusisto donderdagavond in het Concertgebouw mocht doen, kom ik in het donker spelend op”. Simpel melodietje. Het lijkt natuurlijk nergens op dat zeg ik ook tegen het publiek. “U vond het niks, en ik ook niet. Maar laten we even in mijn brein kijken. De prefrontale cortex doet echt goed mee! Er worden daardoor taken opgelost, die je als man van zestig anders minder goed zou doen, omdat er een leeftijdsgerelateerde achteruitgang is. https://www.youtube.com/watch?v=GbYQF0ltw0Q&feature=emb_logo Veel mensen denken dat bij dementie hersencellen afsterven. Maar dat is de halve waarheid, zegt Erik Scherder “Sommige hersencellen gaan dood, maar zeker niet alle. Een kenmerk van dementie is atrofie, oftewel verschrompeling. Een kenmerk van dementie is atrofie, oftewel verschrompeling. De zenuwcellen worden kleiner, maar er is nog wel degelijk sprake van stofwisseling in die cellen”. Wat

Anneke van de Plaats

Anneke van der Plaats The Grand Lady van de Nederlandse dementie-zorg Inderdaad Anneke van der Plaats, of zoals ik haar graag noem “The Grand Lady of de Nederlandse Dementie Zorg” heeft zelf dementie. Door hier open mee naar buiten te treden draagt Anneke bij aan het doorbreken van het taboe wat toch altijd nog rond dementie hangt. Tot het laatst toe, blijft Anneke bijdrage aan een betere dementie-zorg. https://www.youtube.com/watch?v=xNAvl9X4rp0 Ik heb het voorrecht gehad om Anneke van der Plaats enkele malen te mogen ontmoeten. Ik heb haar zelfs in zonnetje mogen zetten, toen ze aanwezig was bij mijn theatershow “MuziekGeluk in drie bedrijven”. Na afloop vertelde ze mij hoe blij verrast ze was met de titel die ik haar op mijn site had gegeven. Voor mij is Anneke “The grand lady van de dementie-zorg” omdat haar gedachtegoed stevig is verankerd in de Nederlandse zorg. Haar motto “een gunstige omgeving levert gunstig gedrag op” bekend is bij bijna alle verzorgende van Nederland. Haar trainingen en presentaties hebben bijgedragen aan een betere dementie-zorg in Nederland. Tijdens een congres vertelde Anneke mij dat een goede dementie-zorg niet zonder muziek kan. Muziek is een onderdeel van “een gunstige omgeving”. Hier ontmoet het gedachtegoed van Anneke van der Plaats de MuziekGeluk methodiek van Ignar Rip. Muziek speelt een grote rol bij de beroemde belevingsplekjes van Anneke van der Plaats. Welke muziek je het beste kan gebruiken bij de belevingsplekjes dat leer je op de MuziekGeluk training. Lees deze pagina, bekijk de video’s, leer Anneke en haar gedachtegoed kennen. Wil je meer weten lees dan haar briljante boek “Het demente brein” wat zij samen schreef met Gerke de Boer. “Het Demente Brein” is mijn favoriete boek van Anneke. https://www.youtube.com/watch?v=Tyn_loJ9aRA Anneke van der Plaats werkte tot haar pensioen in 2002 als sociaal geriater en daarvoor als verpleeghuisarts. Ze is altijd een voorloper geweest. Ze richtte als eerste een dagopvangcentrum voor ouderen op en ontwikkelde samen met gerontopsycholoog Ad Nouws de eerste geheugentrainingen. Anneke is medeauteur van “De wondere wereld van dementie” “Het demente brein” “De dag door met dementie” Daarnaast is zij oprichter van het BreinCollectief, een groep deskundigen die zich bezighoudt met mensen met een hersenaandoening. https://www.youtube.com/watch?v=KHbC4Im5nRM Hoe zit het met de invloed van de omgeving op het gedrag van mensen met dementie? “Ik werk al heel lang in de ouderenzorg en altijd vanuit de gedachte dat ik mensen een leuk leven wil bezorgen. Want vroeger was dat in de verpleeghuizen echt niet vanzelfsprekend. Er was alleen één vraag waar ik niet uitkwam: wat gaat er in het hoofd van demente mensen om dat ze zich zo gedragen dat je ze soms wel achter het behang kunt plakken? Dat doen ze echt niet expres, was mijn overtuiging. Samen met een aantal collega’s ben ik me gaan verdiepen in de hersenkunde en zijn we de hersenkunde toe gaan passen op dementie. Het was de ontdekking van mijn leven. Want als je weet waar het gedrag vandaan komt, dan weet je ook hoe je het op kunt lossen. Hoe meer je brein is aangetast, hoe meer je gedrag afhankelijk wordt van de omgeving. En de omgeving kan positief of negatief zijn. Is de omgeving gunstig, dan zal ook het gedrag gunstig zijn en andersom.” https://www.youtube.com/watch?v=cu4aX6omrUc Wat maakt een omgeving ongunstig? “Een ongunstige omgeving is bijvoorbeeld een omgeving met te weinig prikkels. Mensen met dementie hebben dynamische prikkels nodig, zoals beweging en muziek. Als ze een tekort hebben aan prikkels hebben, gaan ze op zoek naar prikkels. Daarom zie je mensen vaak eindeloos door de gangen lopen, want als je loopt komt de wereld om je heen in beweging. Sommigen worden zo moe van dat lopen, dat je ze struikelend door de gangen ziet gaan met het risico dat ze vallen. Beschadigde hersenen kunnen ook niet tegen de stilte. Vandaar dat je mensen met dementie nooit op hun eigen kamer ziet zitten. Hun hersenen vangen in zo’n stille kamer helemaal geen prikkels op. Alles staat voor hen stil. Als ze een paar seconden gezeten hebben, gaan ze dan ook weer verder.” Hoe kun je zorgen voor een gunstige omgeving? “Je kunt prikkels aanbieden door in de gangen beleef-plekjes te maken. Kleine hoekjes waar iets te zien of muziek is te horen. Je moet wel verschillende kleine hoekjes hebben die vanuit de verte goed te zien zijn en waar er minimaal één dynamische prikkel is. Dan gaan de mensen erop af. Ik heb bijvoorbeeld in een verpleeghuis een herenhoek gemaakt met een staande klok en een ouderwetse fauteuil. En voor de vrouwen de babyhoek. Het mes snijdt aan twee kanten: mensen die te veel lopen, die stoppen op een beleef-plekje om even rustig te zitten. En de mensen die te weinig lopen, worden door de familie gevraagd om eens te gaan wandelen. Ook de mensen met dementie die in de nacht rondlopen en dat zijn er veel hebben een tekort aan prikkels. Voor hen maken we bewegende lichtjes op het plafond in hun kamer, dan zijn ze zo in slaap (of je geeft iemand muziek waar hij/zij bij in slaap valt, dan heb je geen pillen meer nodig). Deze dingen gelden overigens niet alleen voor het verpleeghuis, maar ook voor thuis. Maak een fijn hoekje (beleef-plekje) in de kamer waar de persoon met dementie alle leuke dingen om zich heen heeft staan en in zijn eigen lekkere fauteuil kan zitten. Zorg ervoor dat hij vanuit zijn fauteuil de hele kamer kan overzien, met name de deur, waardoor mantelzorger en bezoek naar binnen komen.” Ouderen met dementie gedragen zich regelmatig agressief, waar komt dat gedrag vandaan? “Je hebt een bovenbrein, dat is je denkende brein, en een onderbrein, dat is je gevoelsbrein. In je gevoelsbrein zit de zogenaamde amandelkern, of wel de angstkern. Als er iets onverwachts gebeurt, slaat de angstkern aan. Gevaar! Omdat wij ons denkende brein hebben, kunnen we het angstgevoel beredeneren en kunnen we kiezen hoe we op de angst gaan reageren. Maar mensen met dementie hebben geen toegang meer tot het bovenbrein. Bij hen slaat de

Geert Bettinger

Geert Bettinger is een man die vanuit zijn hart, zijn passie en vanuit zijn eigen ervaring een baanbrekend boek heeft geschreven over onbegrepen gedrag. Onterecht spreken we te vaak over “probleemgedrag” in plaats van “onbegrepen-gedrag”.

Hans Becker

Hans Becker Creator van Geluk “Hoe bevorder je menselijk geluk bij iedereen die woont en werkt binnen de leefwereld van de zorginstellingen? In Levenskunst op leeftijd biedt Hans Becker een compleet nieuwe en alomvattende visie voor de ouderenzorg in Nederland. Met een brede maatschappelijke en wetenschappelijke ervaring – van taxichauffeur en pantryboy tot leraar, hoofdredacteur en wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en directeur van Humanitas Rotterdam- ontwikkelde hij een concept dat ook internationaal opzien baarde”. Bij een oude radio die programma’s uit de jaren 50 speelde stond ik  stil. “Dit was mijn idee” zei een stem achter mij. Een suppoost van het herinnerings museum van de wereld beroemde zorginnovator Hans Becker stond achter mij. We kwamen aan de praat, ik vertelde haar over de kracht van muziek bij dementie en over de MuziekGeluk methodiek. Ze luisterde aandachtige, toen zei ze plotseling zeer resoluut, dit moet mijn broer horen. Je broer? Ja mijn broer, dat is Hans Becker. Intussen was ze al aan het bellen. Hans ben je in de buurt? Kom hier naar toe, dit moet je horen. Tien minuten later legde ik Hans Becker uit hoe muziek ingezet kan worden als zorg-hulp en welzijn-brenger in de dementie-zorg. Dit is interessant, dit had ik eerder moeten weten zei Hans Becker. Zelf kon ik nog niet geloven dat ik aan tafel zat met de man wiens boeken ik gelezen had, wiens zorg-filosofie wereldwijd bekend is en waarvan je gerust mag zeggen dat het een van Nederlands grootste zorg-innovator is. Het klikte tussen Hans en mij. Kwam dat misschien omdat we allebei Rotterdammers zijn? Niet uit de zorg-wereld komen? Aanpakkers en doeners zijn? Of is het omdat we allebei het menselijk geluk centraal zetten? Omdat we niet houden van regels en voorschriften die de mens in de zorg reduceert tot een product. Lees de boeken van Hans Becker, bekijk de filmpjes op deze pagina, bestudeer zijn geluks- filosofie. Want er moet meer geluk komen in zorginstellingen, waar nog te vaak de regels en voorschriften het menselijk geluk in de weg staan. Vanaf onze eerste ontmoeting in het herinnering’s museum in de Akropolis, zijn we in contact gebleven. Leuk is bijvoorbeeld dat Hans het voorwoord en ik het nawoord geschreven heb in een dichtbundel van Hans Cieremans en dat we zijn we samen in een radio programma zijn geweest. Ook heb ik van dichtbij de wording van Residence Roosenburch mogen meemaken. Daar heb ik ondernemen op het “randje van de chaos” in praktijk gezien. Ongelooflijk wat Hans daar gebouwd en gerealiseerd heeft. Grote bewondering voor de zorg-ondernemer Hans Becker. We hebben meer ondernemers en minder managers in de zorg nodig!!! https://www.youtube.com/watch?v=JrJ5pZohudQ&feature=emb_logo Natuurlijk is er een herinneringsmuseum, een kunstatelier en een bibliotheek. Zoals Hans Becker zelf zegt: ’’er moet meer ruimte zijn voor leuke dingen”. Handen uit de mouwen en gewoon doen. De naoorlogse jaren van hard werken en wederopbouw zijn de jaren waar Hans Becker in opgroeide, maar het is ook de mentaliteit die is gebleven met een opzienbarende openheid. Hij werkt samen met zijn extended family in zijn Residence Roosenburch en als een moderne circusdirecteur schept hij in een eigen wereld vol theatrale middelen een huis voor allen, multicultureel en dwars door alle sociale maatschappelijke lagen heen. Waar plezier en geluk vooropstaan en waar vergaderen tot het hoogst noodzakelijke beperkt blijft. https://www.youtube.com/watch?v=CFd02EOBVWc&feature=emb_logo Hans Becker vindt dat de zorg te veel is doorgeschoten naar regeltjes en formulieren en wil daar een eind aan maken. In de bejaardenzorg wordt veel te veel gekeken naar medische zaken. Natuurlijk, die kun je niet missen, maar dat soort zaken heeft nu veel te vaak de overhand. Voor zijn nieuwe verzorgingshuis heeft Hans een paar uitgangspunten: Eigen regie voor alle bewoners, actieve inbreng, en een familiegevoel. “Niet iedereen kan natuurlijk z’n eigen familie om zich heen hebben, maar door de manier van omgaan met elkaar en het personeel kan je wel zo’n gevoel hebben.” En natuurlijk: Use it or lose it, je moet zorgen dat de mensen de functies die ze nog hebben, blijven gebruiken. Te weinig zorg is slecht, maar te veel ook! https://www.youtube.com/watch?v=hOSKp67pEtc&feature=emb_logo Met die kernwaarde van zijn liefdevolle zorg-filosofie werd Hans Becker wereldwijd bekend. Het gaat om de vraag hoe je menselijk geluk bevordert bij iedereen die woont en werkt binnen de leefwereld van zorginstellingen. Ik denk, zegt Hans Beckers, dat er veel te veel managers zijn. En managers denken vaak dat het managen moet gebeuren via budgetten. Maar met culturele sturing bereik je echter veel meer. Kijk eens naar managers bij grote organisaties. Dat zijn soms halve oplichters die zich veel mooier voordoen dan ze zijn. Die worden daarbij ook nog vaak als een soort halfgoden gezien. Of hun gekozen richting de goede is (geweest) interesseert eigenlijk niemand. Een manager is dan ook iemand die kunstjes heeft geleerd. Voor “échte” verandering, moet je een ondernemer zijn. Iemand met karaktereigenschappen als doorzettingsvermogen, lef en creativiteit, een empathische visie en het vermogen om anderen te enthousiasmeren. Voor het realiseren van culturele sturing en verandering binnen de organisatie heeft Hans een Corporate Story ontwikkeld. Dat is niet makkelijk en het duurt even voordat je een goed verhaal hebt. Het moet “aansprekend” zijn, nuchter en gecommuniceerd worden in one-liners.. Het creëren van draagvlak en het realiseren van verandering lukt niet met het uitdragen van de “corporate story” alleen. Het vereist daadkracht, je moet laten zien dat jouw veranderingen werken. De kern van mijn visie heb ik vertaald in vier kernwaarden: Eigen regie, de ja-cultuur, use it or lose it, extended family-aanpak. Eigen regie: de nadruk op de dingen die (nog) wél kunnen, voor zowel cliënt als medewerker. Mensen moeten zelf kunnen beslissen over hoe hun leven eruit ziet, dus “helpen met de handen op de rug” Ja-cultuur: een positieve grondhouding en sfeer met de nadruk op de leuke dingen. Van het houden van vijf katten, tot aan een het hebben van honden of hele dagen aan de bar zitten. In de oude ‘nee-cultuur’ wordt dan meteen gedacht vanuit negatieve aspecten. De hond moet uitgelaten worden als

Hans Becker zijn boeken

De Boeken van Hans Becker Hans Becker, spreekt vlot en beeldend. “Pogingen” om aantekeningen te maken zijn futiel: geen pen kan dit tempo bijhouden. Maar dat is niet erg. Het verhaal van Hans zuigt je mee in zijn wereld, de wereld van de ouderenvoorzieningen die hij in de titel van zijn proefschrift omschrijft als “gelukbevorderende zorg in een vergrijzende wereld”. En je kúnt ook gerust blijven luisteren zonder de afleiding van de aantekening omdat veel van wat Hans zegt ook in zijn proefschrift te lezen is. En in de vele artikelen die over hem zijn verschenen. Dit blijkt geen toeval, maar het didactische principe van herhaling, zoals Hans in zijn proefschrift schrijft: Door gebruik te maken van het consistente verhaal dat in diverse substory’s, met gebruik van eenvoudige oneliners, herhaaldelijk en in verschillende communicatievormen terugkomt, wordt het “concept” aan interne & externe belanghebbenden op een veelheid van plaatsen, op een eenvoudige, al dan niet gevisualiseerde wijze, gepresenteerd. Het proefschrift van Hans Becker, Levenskunst op leeftijd. Gelukbevorderende zorg in een vergrijzende wereld is hier te bestellen. Er verandert veel in de zorg, ook voor de ouderen zelf en hun verzorgers. Binnen de nieuwe regelgeving wordt men gedwongen, nieuwe manieren van zorgverlening te bedenken. Het uitgangspunt van de veranderingen is onder meer om zoveel mogelijk de eigen kracht van mensen te ondersteunen, ook als zij niet meer zelfstandig maar in instellingen wonenvoor langdurige zorg. Deze uitgangspunten sluiten naadloos aan op de Becker “filosofie”. In het boek wordt duidelijk hoe iedere oudere, met welke beperking ook, in een plezierige omgeving zo veel mogelijk de regie kan houden over het eigen leven, lichaam, woning, financiën, en andere belangrijke zaken. Op boeiende en meeslepende wijze beschrijft Hans Becker zijn visie voor de ouderenzorg in Nederland die nu actueler blijkt dan ooit. Het boek Zorg zonder Zorgen is hier te bestellen Lekker Leven! is een “must-read” voor eenieder die overweegt te investeren, in innovaties in de hedendaagse ouderenzorg. Het presenteert met overtuigende argumenten waarom een seniorenrestaurant zo’n sterk medium is om het leven van oudere bewoners te verrijken. In de 12 hoofdstukken, rijkelijk geïllustreerd met kleurenfoto’s, ziet u hoe belangrijk, ook “financieel”, de rol is van het restaurant in de zorgsector. Een plaats waar cliënten, medewerkers, vrijwilligers, buurtbewoners en familie zich thuis voelen en ervaren mee te tellen als mens. Seniorenrestaurants stimuleren, activeren en leveren eigenwaarde, en stof tot gesprek voor ouderen, hun familie en natuurlijk ook voor verzorgenden.  Het boek geeft richtlijnen voor zorgprofessionals, leraren en zelfs voor restaurantmanagers. Het boek is hier te bestellen. Het herinneringsmuseum bereikt wat in “therapeutische” sessies met mensen met geheugenproblemen met een onderwerp “geprobeerd” wordt. Neem een artikel uit het verleden, een koffiemolen bijvoorbeeld, doe er verse bonen in, ga malen en wacht op de spontane herinneringen die bovenkomen. Om dit initiatief toegankelijk te maken voor zoveel mogelijk geïnteresseerden heeft Hans zijn boek “Verboden af te blijven” geschreven. Het boek heeft mooie verstilde beelden maar ook actiefoto’s van het museum die nieuwsgierig maken. Uit die foto’s blijkt dat het museum een groot succes is. De grootste “succesfactor” is misschien wel dat je aangemoedigd wordt de spullen op te pakken en de anderen jou verhaal bij dat voorwerp te vertellen. Het boek is hier te bestellen. De ja-cultuur is heel belangrijk, want de mens is van nature geneigd om nee te zeggen. “Nee”, dat kan niet, zo doen wij dat hier niet. De voordelen van het simpelweg ja zeggen binnen de context van een “kwalitatief” goed georganiseerde bedrijfsvoering in de zorgsector zijn zo duidelijk geworden. Mensen lijken in de wieg gelegd te zijn om nee te zeggen en geven niet zo snel het gewone en vertrouwde op voor iets nieuws, anders en onbekends. Leiding en medewerkers van organisaties zijn over het algemeen liever voorzichtig, denken lang na, beleggen vergadering op vergadering, of pakken het protocollenhandboek. Daarbij kijken managers vaker naar redenen om een nieuw idee “niet” uit te voeren, dan naar hoe het verder vorm gegeven kan worden. In veel organisaties levert het professioneel voordeel op om kritisch te reageren op nieuwe ideeën. Men heeft dus de neiging te beginnen met nee zeggen en negatief kritische kanttekeningen te maken. Amabile schrijft over bovenstaande in de Harvard Business Review, In many companies “new ideas” are met not with open minds, but with timeconsuming layers of evaluation. Hans Becker heeft geprobeerd daar met het officieel invoeren van de ja-cultuur iets aan te doen. Het boek is niet nieuw te bestellen misschien heb je geluk dat je een 2e hands exemplaar kunt vinden.  Vertel het verder……….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp